نشسته ام تنها بر ایوانی سرد.. ازاد و رها! رهاتر از همیشه..
حسی هم به هیچ کس و هیچ چیز ندارم ..فقط به صندلیه خالیه کنارم که برای تو گذاشتمش.
جایی آمده ام دورتر از آنچه که تصور کنی.
مزاحمتی نیست. سکوت است و سکوت و سکوت
نفس میکشم در هوایی پاک
نفس میکشم در هوایی خالی از همه چیز
خالی از عطر تو حتی خالی از آلودگی- همیشگی- شهر تو
من اینجا هستم در آرامشی مطلق که از تو دارمش
آرامشی که حتی تصورش را هم نمیکردی
هیچوقت اینجا نیاورده بودمت
در حسرت یک لحظه ارتباط با دنیای تو
امشب آسمان من تا آسمان تو میلیاردها ستاره بیشتر دارد
شب خاطره انگیزی است برای من و حتماٌ برای تو
کاغذی دست و پا میکنم و می نویسم برای تو
به جای عشق و حوهر نیلی میشود چیزهای دیگر نوشت.
دیگر مهم نیست...
فارغ ام!
حتی از تپش های همیشگی این دل دیوانه در سینه ام
دلم مدتهاست دیگر شور نمیزند
و همچنان دو صندلی در ایوان
یکی برای من و دیگری جای خالی توست
و من همچنان حسم به صندلیه خالی برای تو...
اقرار میکنم که اون موقع خیلی بچه بودم ولی...
اینکه میگفتم دوستت دارم دروغ نگفتم
الانم دارم خیلی زیاد مثل یه دوست مثل یه همسفر
و خیلی عاقلانه
وقتی احساسات آدم مزاحم فکر کردنش بشه دیگه هیچ کاری نمیشه کرد.
نشستم بر رویه صندلی و سرمو بین دو تا دستام میگیرم
حتی سرمو بلند نمیکنم وقتی صدایی به گوشم میاد
اما بلند میشم میرم به سمت صدا
تو رو از پشت پنجره میبینم که داری صدام میکنی: "اکرم عزیزم"
بهم لبخند میزنی و دستات رو برام باز میکنی
که مثل همیشه منو بغلت بگیری و سرشار از گرمای عشقت بشم
گرم شم بسوزم و زار برنم تو بغلت
اومدی!!!
و کنار نشستی
رویه همون صندلیه خالی
و از اون سیاهی صدایی اومد
صدایه تو که بهم میگفتی؟
"دوستت دارم عزیزم ..خیلی زیاد دوستت دارم."
و من از این گرما تب میکنم و چشمامو می بیندم تا اگه یه خوابه بیدار نشم.
خوب من دیگه باید برم نمیدونم دیگه کی بیام اما هر وقت دلم بخواد میام اینطوری بهتره نه؟
مواظب خودت باش!!
